حرف هایی برای تو

دخترکم: تو هر که هستی فوق العاده ای، تو اینجایی تا جایی که میتوانی خودت باشی. همیشه انتخاب هایت را سبک سنگین کن زیرا بر دیگران تاثیر میگذارند. اما تو اینجایی تا سفر خودت را زندگی کنی نه سفر فرد دیگری را و قطعا نه سفر من را، من دارم سفر خودم را زندگی میکنم تا تو مجبور نباشی نگران من باشی. تو در درونت منبع قدرتمندی داری نامش را غریزه بگذار یا شهود یا معرفت به آن خدمت کن به آن احترام بگذار. نسبت به خودت و دیگران سخاوتمند باش اما همیشه با آنچه برایت مناسب و درست است زندگی کن.  زندگی واقعا ساده است اگر کاری را انجام دهی که برایت مناسب و درست است برای تو و دیگران مناسب و درست است اگر کاری را انجام دهی که ...

سلام دخترجان تغییرات بزرگ در روش زندگی تحولات بزرگی هم به دنبال داره هم هیجان زده ای هم ترسان برایم می گویی که شب ها خواب ایران را می بینی. خواب مامانم و بابام و الهه... دیشب خواب دیده بودی با هلیا تو کوچه و پارک کناری بازی می کنید ... اما ترسیده بودی از گمشدن ... گفتی ؛مامان؛ و از خواب پریدی... هم خوشحال دیدن هلیا و بازی بودی و هم ترسیده از گم شدن... آینه از حسی که اینجا داری... خوشحال از دیدن و تجربه های جدید اما ترسی که جاری میشه در تمام این خوشی ها... که باعث می شه خودت کنار میکشی از همه ستیا ... فقط بچه ها نیستند که می ترسند... بزرگترها هم می ترسند... آدم می تواند از صدای باد که برخورد میکنه با برگ درخت هم بترسه... ...

 ستیا جانم چند روزی هست که اومدیم... در میان بغض و تردید بلیط خریدیم... وسیله ها رو جمع کردیم... خندیدیم.... گریه کردیم... دعوا کردیم.... وقت گذراندیم با همه.... خداحافظی کردیم... پنج شنبه بود... حس عجیبی که نمیدونم چی بود... رفتیم حرم... رفتیم سر خاک آقا... رفتیم سر خاک مادر و آقا... فکر میکردم اگر زنده بودند بهم چی می گفتند؟ خوشحال می شدند یا ناراحت؟ تشویقم می کردند یا نه؟ نمیدونم ... چقدر این کلمه این روزها ... این ماه ها زیاد با منه... خونه... خونه... خونه...  و مینویسم اینجا چون الزاما تو هم باید بدونی که خاله ملی و خاله مصی چقدر با ما همراه بودند این روزها... الهه چقدر برنامه چید و خواست از هر لحظه بودنم...

رفتم تهران.. ویزامون اومده بود.. میدونی من اصلا خوشحال نشدم... برخلاف تصور همه. میدونی دخترکم حالا فقط تو مهمی فقط امیدوارم کاری نکرده باشم که به ضررت باشه. ولی اگر در آینده معلوم شد به ضررت بوده اینو بدون که من طبق شرایط الان و سنجش همه چیز پیش بینی کردم که به سود تو خواهد بود. ولی تصمیم سختیه انقدر سخته که ..... دخترکم میخوام بدونی که من هرکاری می کنم خوبی تو هم در اون در نظر میگیرم و اگر ذره ای شک کنم که بهت صدمه میزنه شک نکن که ازش صرف نظر می کنم. مثل همین حالا که من به اندازه کافی دو دل هستم و تو هم تردیدم رو بیشتر می کنی. وابستگی ات به مامان و بابا و الهه میترسم که دوریشون بهت آسیب برسونه. واقعن نمیدونم از طرفی  ...

گفته بودم برات از تصممیات مهم و جدی انگار داره خیلی جدی میشه میدونی من زیاد پرتوقع نیستم از دنیا. پول هم برام اهمیت بالایی نداره. اما آرامش آره شادی آره اهمیت دارن... میبینم که خیلی باید بدوییم همه مون من و بابات و حتی خود تو با پا گذاشتن روی خواسته هات نمیدونستم باید چیکار کنم دنبال شاید راهی برای فرار شاید هم راهی برای ساختن آینده ای بهتر... نمیدونم ولی تصمیمی گرفتم و بابات موافقت کرد و ... می خواهیم بریم.... از این کشور بریم. به خاطر تو که یه زندگی جدید تجربه کنی شاید با آینده ای بهتر از بودن در اینجا. به خاطر علی که خودشو پیدا کنه . به خاطر هزارتا چیز دیگه به خاطر اینکه پول در بیارم بتونم برا مادر که دیگه گوشاش نمیشنوه سمع...

دختر کوچولوی قشنگم  تصمیم مهمی گرفتم که میتونه کل زندگی ما رو تغییر بده  نمیدونم خوب یا بد نمیدونم چی میشه اما میدونی زندگی ما بر اساس انتخاب های ما ساخته میشه. اگر از زندگی راضی نباشیم باید ببینیم چه انتخاب هایی داشتیم و میتونیم انتخاب های جدیدتر داشته باشیم. من نمیدونم چی میشه ولی دارم پیش می رم...

سلام می خواهم بنویسم. می خواهم بنویسم از این روزهای پر التهاب. دخترکم اگر روزی اینها را خواندی دلم می خواهد در مورد جز جز این حوادث تحقیق کنی. از سال 67 ، 78 ،  88، 98 و اکنون سال 1401 درمورد کشتی سانچی و متروپل و ساختمان پلاسکو و هواپیمای اوکراینی و ... درمورد قیمت بنزین و سرعت اینترنت و آزادی بیان و آزادی نقد و آزادی اندیشه  خبرنگاران زندانی استادان زندانی دانشجویان زندانی درمورد همه اینها بخوان دخترکم ما در عمر کوتاه 60 یا 70 ساله مان در دوره خاصی در تاریخ این کشور زندگی می کنیم. ما متولدین دهه شصت میان صدای تو...

سلام دخترکم برایت نوشتم از این روزهای پر التهاب. اما نمی توانم فعلا در فضای عمومی منتشر کنم. باشد که ایران برای ما بشود...

سلام دخترم الان که دارم این پست را برات مینویسم بیشتر از یکسال از شروع پاندمی کرونا میگذره . کرونا جهش های مختلفی پیدا کرده و ما باید مدتها بگذره تا بعد از اکسیناسیون سراسری بتونیم به زندگی قبل از کرونا برگردیم . دیروز کلاس زبان بودم بچه‌های ۱۳ ۱۴ تا ۱۷ ساله میگفتن که به پدرومادرشون دروغ میگن گاهی و مسایلی رو ازشون پنهان میکنن وقتی استاد ازشون پرسید چرا دروغ میگید یا پنهان میکنید گفتند چون اگر پدرومادرون بفهمن نگران میشن پس ما هم نمیگیم من گفتم دلیلی اصلیش یه چیز دیگست شما میترسید به پدرومادرتون بگید نه به خاطر نگرانی اونها بلکه فکر میکنید شاید اونها جلوتونو بگیرند مثلاً اگر بخواهید کار انجام بدید و منعتون بکنن ...

سلام ستیا بانو دوست دارم برات بنویسم بنویسم که نگرانم نگران این بیماری لعنتی که اومده ب شهرمون نگران اعضای خانواده شاید تو بزرگ بشی و تغییرات زمانه در تو اعتقادات و افکار متفاوتی از من پدید بیاره  . واین اشکالی نیست برات فقط میخام این جملات رو بخونی با من : ❣خدای من...  🌧استغفار میکنیم بخاطر تمام لحظاتی که در هر مکانی نفس میکشیدیم و شکری به جای نیاوردیم.. 🌧استغفار میکنیم برای همه بوسه هایی که بر گونه های عزیزانمان نشاندیم و دستهایی که به گرمی فشردیم و شکری به جای نیاوردیم.. 🌧استغفار میکنیم برای همه میوه هایی که بی واهمه چیدیم و غذاهایی که بدون ترس خوردیم و شکری به جای نیاوردیم.. 🌧استغفار میکنیم ب...